Hoi lieve allemaal,

Het heeft even geduurd, maar hier is ie dan: mijn eerste bericht vanuit Antigua Guatemala. Antigua is echt een prachtig stadje. Zoals de lonely planet het mooi beschrijft: alsof mensen uit Scandinavie hier de stad hebben gesticht en niet de Spanjaarden. De huisjes zijn geverfd in verschillende pastelkleurtjes en de straten zijn op dezelfde manier aangelegd als de grote markt in Groningen. Niet echt handig als je hakken aan hebt heb ik mogen ondervinden (ik ben keihard door mijn enkel gegaan). Hier hakken dragen is zowieso geen goed plan, want je steekt een meter boven de locals uit. Mijn hakjes staan sinds die ene keer dan ook ongebruikt in de kast. Verder heb ik alles wat ik aan kleding mee heb genomen optimaal gebruikt, inclusief mijn regenjas. Het wil hier namelijk wel eens regenen in de middag. Maar volgens mijn lerares is het regenseisoen ongeveer ten einde en zal het verder gewoon koud zijn. Nou ja koud... In hun believing dan. Ik zit rustig in een hempje weg te zweten wanneer mijn lerares een trui aan heeft. Gladiz heet mijn lerares. Ze is een dame van 23 met 2 zoons en hoogzwanger van tot haar grote verdriet opnieuw een jongetje. Hoe aardig mijn lerares ook is, ik vind de Spaanse lessen tot nu toe zwaar frustrerend. 4 uur per dag probeer ik met haar er spaanse zinnen uit te persen of Gladiz probeert me spaanse woorden bij te brengen. Die woorden gaan het ene oor in en linea recta het andere oor weer uit. Sommigen van jullie vroegen mij al om in het spaans te mailen...tegen diegene wil ik nu het volgende zeggen: jullie kunnen een mail in het Duits of Engels krijgen. In die talen ben ik de afgelopen 2 weken namelijk heel goed geworden. Ik heb er zelfs een paar Vlaamse uitdrukingen bij geleerd. Ik wist niet dat poepen in Belgie iets anders betekend dan poepen bij ons.

Buiten je lessen je spaans oefenen is best lasting. Wat ik tot nu toe gedaan heb is met mede Gringo´s hangen. Ik woon in een studentenhuis vlak bij de school met Scot uit Schotland, Paula uit Londen en Brigitte uit Utrecht. Afgelopen weekeind ben ik met Nina uit Wenen naar Tikal geweest. Dacht pak maar meteen het hoogtepunt van Guatemala mee. In een woord: prachtig! We hadden een leuke gids en met zijn hulp waande je je terug in de tijd naar de hoogtijdagen van de Maya stad Tikal (200BC). Het vliegen naar en van Tikal was minder prachtig. De heen weg ging nog wel, maar de terugweg zaten we in zo´n klein vliegtuigje dat ik al claustrofobisch werd toen ik dat ding zag. Ini mini was dat ding. Met 15 toeristen erin was dat ding prop vol. Eenmaal binnen viel ons op dat dat ding ook niet een van de nieuwste modellen was. De lichten deden het niet en de bekleding van de stoelen had zijn beste tijd gehad. Eenmaal in de lucht kwamen we in een storm terecht waardoor dat ding als een gek heen en weer schudde. Een beetje turbulentie is nog wel spannend. In deze mate was dat het niet meer. 3 mensen moesten overgeven, 2 mensen begonnen spontaan te bidden, andere konden alleen maar gillen of lachen van de zenuwen. Nina en ik hebben bij elkaar blauwe plekken in de armen geknepen van angst. Een tip: als je wil vliegen betaal dan gewoon wat meer zodat je met TACA kunt vliegen. Als je van spanning houd kun je met TAG vliegen zoals wij hebben gedaan. Bijzonder van TAG is ook dat ze de heen weg niet je tas of paspoort hoeven te zien en je gewoon vloeistoffen mag mee nemen het vliegtuig in. De terugweg zijn ze wat moeilijker. Nina mocht gewoon door lopen, maar mijn tas werd helemaal leeg gehaald voor controle. Het oordeel na de controle was dat ik mijn deet niet mee mocht nemen het vliegtuig in. ´Waarom niet?´ vroeg ik. ´Er staat een vlammtje op!´ was het antwoord. Mijn deo en andere dingen waar een vlammetje op stond mochten wel mee. Jullie kennen me: Ik ging in discussie. Het gevolg was dat hij besloot dat ik ook mijn schampo en mijn luchtje en mijn slippers niet mee mocht nemen. Super kwaat maakte hij me daarmee, maar aangezien hij een wapen had en ik niet besloot ik het er bij te laten. Ik hoop dat zijn dochter of vrouw blij is met mijn spulletjes.

Zoals ik al eerder schreef haal ik niet heel veel voldoening uit de Spaanse lessen. Gelukkig kan ik dat wel halen uit de Salsa lessen die ik hier 3x per week heb. Ook vind ik het vrijwilligerswerk wat we 1x in de week met school doen fantastisch. Gisteren zijn we met veel speelgoed en piñatas naar een dorp in de bergen gegaan. Wat een contrast met het rijke Antigua! Alle kinderen kwamen bijeen op het dorpsplein om met ons te spelen. We hebben een hele leuke middag gehad. Ik moet zeggen dat ik me tot die tijd niet altijd even happy heb gevoeld, maar die middag met de kinderen heeft me echt helemaal opgebeurd. De oorzaak dat ik me niet continu even blij voelde was omdat ik ´ziek´ ben geweest . Ik wil jullie de details besparen, maar het komt erop neer dat ik continu in de buurt van de wc moest blijven. Sinds een paar dagen gaat het wat beter. Het gevolg was echter dat ik niet veel energie had en niet met alles van de partij kon zijn. Eén avond was het maar goed ook dat ik niet van de partij was, want op die avond zijn mijn huisgenoten op de terugweg naar huis (12uur in de nacht) beroofd en in elkaar geslagen. Ik ben daar wel van geschrokken, want ik voel(de) me heel veilig hier. Er is hier veel politie op straat. Als ik mijn lerares mag geloven bieden ze mischien de toeristen wat veiligheid, maar zijn ze verder zo corrupt als het maar kan. Zo is haar man afgelopen maand na een nachtje stappen opgepakt omdat hij een Gringo zou hebben overvallen. Met wat geld heeft de familie hem vrij gekocht, ookal was de beschuldiging totaal onterecht.

Als ik nu zo terug kijk heb ik al veel beleefd. Het zou voor jullie echter saai worden als ik al mijn avonturen hier in details ging beschrijven. Ik hou het dan ook hier bij en beloof snel weer met een update te komen. Bedankt voor jullie leuke en lieve mailtjes. Fijn om op de hoogte te blijven wat er bij jullie speelt!

Liefs wytske